homogeniczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co homogeniczne; cecha tych, którzy są homogeniczni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik homogeniczność homogeniczności dopełniacz homogeniczności homogeniczności celownik homogeniczności homogenicznościom biernik homogeniczność homogeniczności narzędnik homogenicznością homogenicznościami miejscownik homogeniczności homogenicznościach wołacz homogeniczności homogeniczności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) homogeniczność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) jednorodność
- antonimy:
- (1.1) heterogeniczność, różnorodność
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. homogenia ż, homogen m, homogenizacja ż, homogenizator m, homogenizowanie n
- czas. homogenizować
- przym. homogeniczny
- przysł. homogenicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. homogeniczny + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) гамагеннасць ż
- bułgarski: (1.1) хомогенност ż
- niemiecki: (1.1) Homogenität ż
- rosyjski: (1.1) гомогенность ż
- ukraiński: (1.1) гомогенність ż
- źródła:
- ↑
Hasło „homogeniczność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.