herbarz (język polski)
ilustracja z herbarza (1.1)
strona tytułowa herbarza (1.2)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈxɛrbaʃ], AS: [χerbaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) daw. księga opisująca i prezentująca herby; zob. też herbarz (heraldyka) w Wikipedii
- (1.2) daw. księga o ziołach
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik herbarz herbarze dopełniacz herbarza herbarzy / herbarzów celownik herbarzowi herbarzom biernik herbarz herbarze narzędnik herbarzem herbarzami miejscownik herbarzu herbarzach wołacz herbarzu herbarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) zielnik, herbarium
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) rzecz. herb m; przym. herbowy
- (1.2) rzecz. herbarium n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) łac. herbarium[1]
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zielnik
- białoruski: (1.1) гербоўнік m
- esperanto: (1.1) blazonlibro
- hiszpański: (1.1) armorial m, nobliliario m; (1.2) herbario m
- rosyjski: (1.1) гербовник m
- włoski: (1.1) armoriale m
- źródła:
- ↑
Hasło „herbarz II” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.