hebel (język polski)
hebel (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. strug
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hebel heble dopełniacz hebla hebli / rzad. heblów[1][2] celownik heblowi heblom biernik hebel heble narzędnik heblem heblami miejscownik heblu heblach wołacz heblu heble - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. heblowanie n
- czas. heblować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. höbel
- uwagi:
- Słownik poprawnej polszczyzny PWN pod redakcją W. Doroszewskiego stwierdza, że lepszym określeniem tego narzędzia jest słowo „strug”[1].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: strug
- źródła:
- 1 2 Hasło „hebel” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 201.
- ↑ Hasło „hebel” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 318.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.