hūvuł (język wilamowski)
hūvuł (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- huwuł
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) strug, hebel[1]
- odmiana:
- (1.1) lp hūvuł; lm hūvułn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hūvułbaŋk ż, hūvułšpȫn m
- czas. hūvułn
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. hobel, hovel, hubel < swn. hovil, huobil; środkowoniemiecki hubel, szywałdzki hiuwọ, prusko-niemiecki Hubel
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Wilamowski - Narzędzia i maszyny
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 206.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.