hanter (język bretoński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) połowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz bretoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

hanter (język francuski)

wymowa:
IPA: [ɑ̃.te] (h przydechowe)
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) nawiedzać, straszyć (o duchach, zjawach)
(1.2) prześladować, niepokoić
(1.3) rzad. książk. bywać gdzieś często
(1.4) przest. obcować z kimś

czasownik nieprzechodni

(2.1) bywać u kogoś

czasownik zwrotny se hanter

(3.1) odwiedzać się wzajemnie
odmiana:
przykłady:
składnia:
(1.4) hanter quelqu'un
(2.1) hanter chez quelqu'un
kolokacje:
synonimy:
(1.2) obséder, poursuivre
(1.4) fréquenter
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. hanté
rzecz. hanteur m, hanteuse ż, hantant m, hantante ż, hantise ż
związki frazeologiczne:
dis-moi qui tu hantes, je te dirai qui tu es
etymologia:
st.nord. heimta[1]
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.