gryn (język duński)

gryn (1.1)
wymowa:
Dania: [ˈgryˀn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) spoż. kasza
(1.2) pot. pieniądze
odmiana:
(1.1) et gryn, grynet, gryn, grynene
przykłady:
(1.1) Er suppen for tynd, kan den altid jævnes med gryn.Jeśli zupa jest zbyt rzadka, zawsze można zagęścić kaszą.
składnia:
kolokacje:
(1.1) havregrynpłatki owsianebogvedegrynkasza gryczana
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) korn
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. grynet
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. grjón
uwagi:
źródła:

gryn (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) spoż. kasza[1]
(1.2) ziarno[2]
odmiana:
(1.1-2) ett gryn, grynet, gryn, grynen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) havregrynhavregrynsgrötrisgrynrisgrynsgrötrisgrynspudding
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. grynig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 177.
  2. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.