gorliwiec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡɔrˈlʲivʲjɛʦ̑], AS: [gorlʹivʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba ponadprzeciętnie zaangażowana w określoną działalność
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gorliwiec gorliwcy dopełniacz gorliwca gorliwców celownik gorliwcowi gorliwcom biernik gorliwca gorliwców narzędnik gorliwcem gorliwcami miejscownik gorliwcu gorliwcach wołacz gorliwcu / gorliwcze gorliwcy depr. M. i W. lm: (te) gorliwce[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gorliwość ż, nadgorliwiec
- przysł. nadgorliwie
- przym. nadgorliwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.