godzić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɡɔʥ̑iʨ̑], AS: [goʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) uderzać, ubliżać

czasownik przechodni niedokonany

(2.1) doprowadzać do zgody, przywracać dobre stosunki między kimś
(2.2) gw. (Kurpie) targować[1]

czasownik zwrotny niedokonany godzić się

(3.1) zgadzać się z czymś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
(3.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Te słowa godzą w podstawowe zasady społeczne.
(3.1) Godzisz się na takie warunki?
składnia:
(1.1) godzić w + B.
(3.1) godzić się z + N. • godzić się na + B.
kolokacje:
(2.1) godzić zwaśnione strony
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zgodzić dk., zgadzać ndk.
przym. godowy
rzecz. godzenie n, pogoda ż, pogodzenie n
związki frazeologiczne:
godzić ogień z wodą
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: targować
  • jidysz: (3.1) אָננעמען פֿאַר ליב (onnemen far lib)
  • niderlandzki: (3.1) zich verzoenen
  • rosyjski: (3.1) соглашаться, мириться
  • wilamowski: (2.1) fergłajcha
źródła:
  1. Z gwary kurpiowskiej, Poradnik Językowy” nr 8/1951, s. 29.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.