gołębica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɡɔwɛ̃mˈbʲiʦ̑a], AS: [gou̯ẽmbʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ornit. samica gołębia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gołębica gołębice dopełniacz gołębicy gołębic celownik gołębicy gołębicom biernik gołębicę gołębice narzędnik gołębicą gołębicami miejscownik gołębicy gołębicach wołacz gołębico gołębice - przykłady:
- (1.1) Do sieni wleciała gołębica i usiadła na kołowrotku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. hołubiczka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gołąb m, gołąbek m, gołąbeczek m, gołębię n, gołębnik m, gołębiarstwo n, gołębiarnia ż, gołębiarz m, gołębiarka ż, gołębiowate n lm, gołąbkowate nmos
- zdrobn. gołąbka ż, gołąbeczka ż
- przym. gołębi, gołębiarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. gołąb + -ica
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dove
- arabski: (1.1) حمامة ż
- białoruski: (1.1) галубка ż
- czeski: (1.1) holubice ż
- hiszpański: (1.1) paloma ż (hembra)
- kaszubski: (1.1) gòłąbczëna ż
- niemiecki: (1.1) Taube ż
- nowogrecki: (1.1) περιστέρα ż
- rosyjski: (1.1) голубка ż
- ukraiński: (1.1) голубка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.