galant (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɡalãnt], AS: [galãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek odnoszący się grzecznie do kobiet, dżentelmen

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	galant	galanci
dopełniacz	galanta	galantów
celownik	galantowi	galantom
biernik	galanta	galantów
narzędnik	galantem	galantami
miejscownik	galancie	galantach
wołacz	galancie	galanci
depr. M. i W. lm: (te) galanty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. galanty, galanteryjny

rzecz. galanteria ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. galant

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dżentelmen

źródła:

galant (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ładny, piękny, przystojny, śliczny^[1]

(1.2) ogromny, wielki^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eder

(1.2) handi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. galantasun

przysł. galanki, galanto

czas. galantu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

galant (język francuski)

wymowa:

IPA: /ga.lɑ̃/

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) grzeczny, uprzejmy, szarmancki, z wyszukaną grzecznością

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) przest. galant

(2.2) przest. pot. chłopak (sympatia)

odmiana:

(1.1) lp galant m, galante ż; lm galants m, galantes ż

(2.1) lp galant; lm galants

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. galamment

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

galant (jèrriais)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chłopak (sympatia)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

galant (język niderlandzki)

wymowa:

​

IPA: [xaˈlɑnt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) grzeczny, uprzejmy, szarmancki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) voorkomend, hoffelijk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. galant

uwagi:

źródła:

galant (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ɡaˈlant]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. galanteryjny

(1.2) miłosny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der galante ein galanter galanter	die galante eine galante galante	das galante ein galantes galantes	die galanten galanten galante
Gen.	słaba mieszana mocna	des galanten eines galanten galanten	der galanten einer galanten galanter	des galanten eines galanten galanten	der galanten galanten galanter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem galanten einem galanten galantem	der galanten einer galanten galanter	dem galanten einem galanten galantem	den galanten galanten galanten
Akk.	słaba mieszana mocna	den galanten einen galanten galanten	die galante eine galante galante	das galante ein galantes galantes	die galanten galanten galante
stopień wyższy (Komparativ) galanter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der galantere ein galanterer galanterer die galantere eine galantere galantere das galantere ein galanteres galanteres die galanteren galanteren galantere Gen. słaba mieszana mocna des galanteren eines galanteren galanteren der galanteren einer galanteren galanterer des galanteren eines galanteren galanteren der galanteren galanteren galanterer Dat. słaba mieszana mocna dem galanteren einem galanteren galanterem der galanteren einer galanteren galanterer dem galanteren einem galanteren galanterem den galanteren galanteren galanteren Akk. słaba mieszana mocna den galanteren einen galanteren galanteren die galantere eine galantere galantere das galantere ein galanteres galanteres die galanteren galanteren galantere
stopień najwyższy (Superlativ) galantest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der galanteste ein galantester galantester die galanteste eine galanteste galanteste das galanteste ein galantestes galantestes die galantesten galantesten galanteste Gen. słaba mieszana mocna des galantesten eines galantesten galantesten der galantesten einer galantesten galantester des galantesten eines galantesten galantesten der galantesten galantesten galantester Dat. słaba mieszana mocna dem galantesten einem galantesten galantestem der galantesten einer galantesten galantester dem galantesten einem galantesten galantestem den galantesten galantesten galantesten Akk. słaba mieszana mocna den galantesten einen galantesten galantesten die galanteste eine galanteste galanteste das galanteste ein galantestes galantestes die galantesten galantesten galanteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gendarmerie ż, Galantrie m, Galanterie ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: