gø (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) szczekać

odmiana:

(1.1) at gø, gør, gøede, gøet

przykłady:

(1.1) Hunden begyndte at gø, men katten blev ikke forskrækket. → Pies zaczął szczekać, ale kot się nie przestraszył.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) mjave

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gøen

związki frazeologiczne:

høre en loppe gø

etymologia:

st.nord. geyja

uwagi:

źródła: