fornuft (język norweski (bokmål))
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rozum, rozsądek
- odmiana:
- (1.1) fornuft, fornuften, fornufter, fornuftene
- przykłady:
- (1.1) Fornuften sier noe annet enn hjertet . → Rozum mówi co innego niż serce.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dømmekraft, forstand, klokskap, skjønn, vett
- antonimy:
- (1.1) følelse, dumhet
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. fornuftig, fornuftsmessig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.