flacha (język polski)
flacha (1.2)
flachy (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈflaxa], AS: [flaχa]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zgrub. flaszka
- (1.2) butelka dużych rozmiarów
- (1.3) pot. butelka wódki
- (1.4) reg. kuj. butla
- odmiana:
- przykłady:
- (1.2) Trzeba było kupić jakąś małą butelkę, a nie taką flachę!
- (1.3) Zniechęcony jest i rozbity – // Ot, jak wczoraj mrugnął na Stacha, // To Michałek, cholerny prymityw, // Mu odmrugnął i w krzyk: – Co, jest flacha?[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) flacha soku / syropu / wódki • pełna / pusta flacha
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. flaszka, flaszeczka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. flaszka[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Andrzej Waligórski, Prekursor
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 17.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.