fenomenalny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfɛ̃nɔ̃mɛ̃ˈnalnɨ], AS: [fẽnõmẽnalny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) niezwykły, wyjątkowy, zjawiskowy
- (1.2) wyjątkowy, wspaniały, fantastyczny, niesłychany
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik fenomenalny fenomenalna fenomenalne fenomenalni fenomenalne dopełniacz fenomenalnego fenomenalnej fenomenalnego fenomenalnych celownik fenomenalnemu fenomenalnej fenomenalnemu fenomenalnym biernik fenomenalnego fenomenalny fenomenalną fenomenalne fenomenalnych fenomenalne narzędnik fenomenalnym fenomenalną fenomenalnym fenomenalnymi miejscownik fenomenalnym fenomenalnej fenomenalnym fenomenalnych wołacz fenomenalny fenomenalna fenomenalne fenomenalni fenomenalne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) niebywały
- (1.2) świetny, doskonały, wybitny
- antonimy:
- (1.1) przeciętny, zwykły
- (1.2) nieciekawy, kiepski
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fenomen m, fenomenalność ż
- przysł. fenomenalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) phenomenal; (1.2) marvellous, marvelous, superb, wonderful
- białoruski: (1.1) фенаменальны; (1.2) фенаменальны
- bułgarski: (1.1) феноменален
- francuski: (1.1) phénoménal
- litewski: (1.1) fenomenalus; (1.2) fenomenalus
- niemiecki: (1.1) phänomenal; (1.2) fantastisch
- włoski: (1.1) fenomenale; (1.2) fantastico
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.