fenomenalność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest fenomenalne; cecha tych, którzy są fenomenalni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fenomenalność fenomenalności dopełniacz fenomenalności fenomenalności celownik fenomenalności fenomenalnościom biernik fenomenalność fenomenalności narzędnik fenomenalnością fenomenalnościami miejscownik fenomenalności fenomenalnościach wołacz fenomenalności fenomenalności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) fenomenalność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fenomen m
- przym. fenomenalny, fenomenalistyczny
- przysł. fenomenalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. fenomenalny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) феноменалност ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.