farbiarz (język polski)
farbiarze (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzem. zaw. rzemieślnik farbujący tkaniny
- (1.2) właściciel farbiarni
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik farbiarz farbiarze dopełniacz farbiarza farbiarzy / rzad. farbiarzów celownik farbiarzowi farbiarzom biernik farbiarza farbiarzy / rzad. farbiarzów narzędnik farbiarzem farbiarzami miejscownik farbiarzu farbiarzach wołacz farbiarzu farbiarze - przykłady:
- (1.2) Władze Fezu zażądały od farbiarzy zapłacenia większego podatku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzemieślnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. farba ż, farbiarnia ż, farbowanie n, farbienie n, zafarbowanie n
- forma żeńska farbiarka ż
- czas. farbić ndk., farbować ndk.
- przym. farbiarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. farba + -arz
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dyer
- arabski: (1.1) صباغ m
- baskijski: (1.1) tindatzaile
- białoruski: (1.1) фарбавальшчык m
- bułgarski: (1.1) бояджия m
- cerkiewnosłowiański: (1.1) бѣлильникъ m
- francuski: (1.1) teinturier m
- hiszpański: (1.1) tintorero m
- kaszubski: (1.1) farwôrz m
- łaciński: (1.1) tinctor m
- niemiecki: (1.1) Färber m
- nowogrecki: (1.1) βαφέας m
- portugalski: (1.1) tintureiro m
- słowacki: (1.1) farbiar m
- starogrecki: (1.1) βαφεύς m
- węgierski: (1.1) kelmefestő
- włoski: (1.1) tintore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.