faktyczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest faktyczne; cecha tych, którzy są faktyczni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik faktyczność faktyczności dopełniacz faktyczności faktyczności celownik faktyczności faktycznościom biernik faktyczność faktyczności narzędnik faktycznością faktycznościami miejscownik faktyczności faktycznościach wołacz faktyczności faktyczności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) faktyczność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fakt m
- przym. faktyczny, kontrfaktyczny
- przysł. faktycznie
- partyk. fakt
- wykrz. fakt, faktycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. faktyczny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) фактичност ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.