ewentualność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɛvɛ̃ntuˈwalnɔɕʨ̑], AS: [evẽntuu̯alność], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza ł • akc. pob.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ewen•tual•ność[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) możliwość nastąpienia jakiegoś zdarzenia, okoliczność[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ewentualność ewentualności dopełniacz ewentualności ewentualności celownik ewentualności ewentualnościom biernik ewentualność ewentualności narzędnik ewentualnością ewentualnościami miejscownik ewentualności ewentualnościach wołacz ewentualności ewentualności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ewentualny
- przysł. ewentualnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) евентуалност ż
- źródła:
- ↑
Hasło „ewentualność” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „ewentualność” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.