esperancki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɛspɛˈrãnʦ̑ʲci], AS: [esperãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) jęz. dotyczący esperanta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik esperancki esperancka esperanckie esperanccy esperanckie dopełniacz esperanckiego esperanckiej esperanckiego esperanckich celownik esperanckiemu esperanckiej esperanckiemu esperanckim biernik esperanckiego esperancki esperancką esperanckie esperanckich esperanckie narzędnik esperanckim esperancką esperanckim esperanckimi miejscownik esperanckim esperanckiej esperanckim esperanckich wołacz esperancki esperancka esperanckie esperanccy esperanckie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Moja klawiatura nie zawiera esperanckich liter.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. esperanto n, esperantysta m, esperantystka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Esperantist
- czeski: (1.1) esperantský
- esperanto: (1.1) esperanta
- interlingua: (1.1) esperantistic
- rosyjski: (1.1) эсперантский
- słowacki: (1.1) esperantský, esperantistický
- ukraiński: (1.1) есперантський
- węgierski: (1.1) eszperantó
- włoski: (1.1) esperantista
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.