dzierżawczyni (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. kobieta dzierżawiąca
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzierżawa ż, dzierżawczość ż, dzierżawienie n, dzierżawina ż, dzierżawka ż, dzierżawne n, dzierżawnictwo n, dzierżawność ż
forma męska dzierżawca mos
czas. dzierżawić ndk.
przym. dzierżawczy, dzierżawiony, dzierżawny
przysł. dzierżawczo
ims. dzierżawiony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dzierżawca + -yni
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dzierżawca
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.