dystyngowany (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɨstɨ̃ŋɡɔˈvãnɨ], AS: [dystỹŋgovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który charakteryzuje się wytwornością, elegancją
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dystyngowany dystyngowana dystyngowane dystyngowani dystyngowane dopełniacz dystyngowanego dystyngowanej dystyngowanego dystyngowanych celownik dystyngowanemu dystyngowanej dystyngowanemu dystyngowanym biernik dystyngowanego dystyngowany dystyngowaną dystyngowane dystyngowanych dystyngowane narzędnik dystyngowanym dystyngowaną dystyngowanym dystyngowanymi miejscownik dystyngowanym dystyngowanej dystyngowanym dystyngowanych wołacz dystyngowany dystyngowana dystyngowane dystyngowani dystyngowane - przykłady:
- (1.1) Na przyjęciu było wielu dystyngowanych lordów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wytworny, szlachetny, elegancki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. distingué < łac.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) distingué
- węgierski: (1.1) disztingvált
- włoski: (1.1) distinto
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.