dysputator (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɨspuˈtatɔr], AS: [dysputator], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która dysputuje
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dysputator dysputatorzy dopełniacz dysputatora dysputatorów celownik dysputatorowi dysputatorom biernik dysputatora dysputatorów narzędnik dysputatorem dysputatorami miejscownik dysputatorze dysputatorach wołacz dysputatorze dysputatorzy depr. M. i W. lm: (te) dysputatory[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dysputa, dysputant, dysputacja, dysputownik, dyspuciarz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. disputator
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „dysputator” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.