dyslektyczny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) psych. med. dotyczący dysleksji lub dyslektyka[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dyslektyczny dyslektyczna dyslektyczne dyslektyczni dyslektyczne dopełniacz dyslektycznego dyslektycznej dyslektycznego dyslektycznych celownik dyslektycznemu dyslektycznej dyslektycznemu dyslektycznym biernik dyslektycznego dyslektyczny dyslektyczną dyslektyczne dyslektycznych dyslektyczne narzędnik dyslektycznym dyslektyczną dyslektycznym dyslektycznymi miejscownik dyslektycznym dyslektycznej dyslektycznym dyslektycznych wołacz dyslektyczny dyslektyczna dyslektyczne dyslektyczni dyslektyczne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) uczeń dyslektyczny • dysgrafia / poradnia dyslektyczna • zaburzenia dyslektyczne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dysleksja ż, dyslektyczka ż, dyslektyk mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) vortblinda
- niemiecki: (1.1) legasthenisch
- słowacki: (1.1) dyslektický
- włoski: (1.1) dislessico
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.