dysgrafia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɨzˈɡrafʲja], AS: [dyzgrafʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) częściowa lub całkowita utrata umiejętności pisania; zob. też dysgrafia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dysgrafia dopełniacz dysgrafii celownik dysgrafii biernik dysgrafię narzędnik dysgrafią miejscownik dysgrafii wołacz dysgrafio - przykłady:
- (1.1) Wczesne stwierdzenie dysgrafii daje większą szansę na zmniejszenie tego zaburzenia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) agrafia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dysgrafik m
- przym. dysgraficzny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dysgraphia
- duński: (1.1) dysgrafi
- francuski: (1.1) dysgraphie
- słowacki: (1.1) dysgrafia ż
- źródła:
dysgrafia (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dysgrafia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.