dotkliwie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɔˈtklʲivʲjɛ], AS: [dotklʹivʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) dokuczliwie, nie do zniesienia
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy dotkliwiej; st. najwyższy najdotkliwiej
- przykłady:
- (1.1) Czasami wiatr zaciągał dotkliwiej i dmuchał w twarze niedawnym śniegiem[1].
- (1.1) Bratobójcze walki i szukanie pomocy na zewnątrz doprowadziły do interwencji czeskich i niemieckich; najdotkliwiej odczuwał je Śląsk[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dotkliwie kogoś urazić
- synonimy:
- (1.1) boleśnie, dojmująco, dokuczliwie, ostro, silnie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dotyk mrz, dotkliwość
- przym. dotkliwy
- czas. dotykać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) severely
- źródła:
- ↑ Wojciech Żukrowski, Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Lech Szaraniec, Górny Śląsk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.