doliniarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɔˈlʲĩɲaʃ], AS: [dolʹĩńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) gwara więzienna kieszonkowiec[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik doliniarz doliniarze dopełniacz doliniarza doliniarzy / rzad. doliniarzów[2] celownik doliniarzowi doliniarzom biernik doliniarza doliniarzy / rzad. doliniarzów narzędnik doliniarzem doliniarzami miejscownik doliniarzu doliniarzach wołacz doliniarzu doliniarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kieszonkowiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dolina ż
- przym. dolinny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „doliniarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „doliniarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.