dobroczynność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) działalność polegająca na bezinteresownym niesieniu pomocy potrzebującym
- (1.2) daw. instytucja filantropijna
- (1.3) odprzym. cecha tego, co jest dobroczynne; cecha tych, którzy są dobroczynni
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dobroczynność dobroczynności dopełniacz dobroczynności dobroczynności celownik dobroczynności dobroczynnościom biernik dobroczynność dobroczynności narzędnik dobroczynnością dobroczynnościami miejscownik dobroczynności dobroczynnościach wołacz dobroczynności dobroczynności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) filantropia
- (1.3) cecha
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dobroczyńca mos, dobroczynek m
- przym. dobroczynny
- przysł. dobroczynnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) charity
- francuski: (1.1) bienfaisance ż, charité ż
- hiszpański: (1.1) beneficencia ż, caridad ż
- litewski: (1.1) labdara ż
- łaciński: (1.1) beneficentia ż, benignitas ż, caritas ż
- niderlandzki: (1.1) liefdadigheid ż
- niemiecki: (1.1) Wohltätigkeit ż, Mildtätigkeit ż
- nowogrecki: (1.1) αγαθοεργία ż
- portugalski: (1.1) beneficência ż, caridade ż
- słowacki: (1.1) dobročinnosť ż
- słoweński: (1.1) dobrodelnost ż
- turecki: (1.1) hayırseverlik
- ukraiński: (1.1) благочинність ż
- włoski: (1.1) beneficenza ż, carità ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.