bienfaisance (język francuski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dobroczynność[1]
- odmiana:
- (1.1) lp bienfaisance; lm bienfaisances
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bienfaiteur, bienfaitrice, bienfait
- przym. bienfaisant
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 87.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.