dośrodkować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dośrodkowywać)

(1.1) sport. podać piłkę z boku boiska w kierunku środka bramki przeciwnika
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Skrzydłowy świetnie dośrodkował z rzutu rożnego.
(1.1) Dośrodkowana piłka została jednak złapana przez bramkarza.
składnia:
(1.1) dośrodkować + B. / nie dośrodkować + D.
kolokacje:
(1.1) dośrodkować piłkę / futbolówkę / …
synonimy:
antonimy:
(1.1) wybić
hiperonimy:
(1.1) podać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dośrodkowanie n, dośrodkowywanie n, środek mrz
czas. dośrodkowywać ndk.
przyim. śród
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. do- + środek
uwagi:
(1.1) użycie formy „dośrodkować piłkę” zwykle jest tautologią. Ma ona sens tylko przy wykorzystaniu formy biernej
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Słowniczek piłkarski
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.