discrezione (język włoski)

wymowa:

IPA: /di.skre.ˈʦjo.ne/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozum, rozsądek, rozwaga, roztropność

(1.2) umiar

(1.3) takt, delikatność

(1.4) dyskrecja

(1.5) dowolność, swoboda

odmiana:

(1.1-5) lp discrezione; lm discrezioni

przykłady:

(1.4) Conto sulla tua discrezione. → Liczę na twoją dyskrecję.

składnia:

kolokacje:

(1.2) agire con discrezione → postępować z umiarem

(1.5) essere alla discrezione di qualcuno → być na czyjejś łasce

synonimy:

(1.1) assennatezza, avvedutezza, buonsenso, criterio, dirittura, discernimento, giudizio, oculatezza, ragionevolezza, senno

(1.2) misura, moderatezza, parcità, sobrietà

(1.3) delicatezza, educazione, riguardo, tatto

(1.4) riserbo, riservatezza, segretezza

(1.5) arbitrio, volere, volontà

antonimy:

(1.1) avventatezza, disavvedutezza, dissennatezza, sconsideratezza, sventatezza

(1.2) smodatezza, smoderatezza

(1.3) indiscrezione, maleducazione

(1.4) indiscrezione

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. discernimento m, discernitore m, discretezza ż, discrezionalità ż

czas. discernere

przym. discernibile, discretivo, discreto, discrezionale

przysł. discretamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. discretio, -onis < łac. discernere

uwagi:

źródła: