diplomat (język angielski)

wymowa:
IPA: /ˈdɪ.plə.mæt/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dyplomata
odmiana:
(1.1) lp diplomat; lm diplomats
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. diplomatic
rzecz. diplomacy
przysł. diplomatically
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

diplomat (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dyplomata
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diplomacie
przym. diplomatický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

diplomat (język duński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dyplomata
odmiana:
(1.1) en diplomat, diplomaten, diplomater, diplomaterne
przykłady:
(1.1) De østeuropæiske diplomater beskylder englændere for diskrimination.Wschodnioeuropejscy dyplomaci oskarżają Anglików o dyskryminację.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diplomati, diplomatik
przym. diplomatisk, udiplomatisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. diplomate
uwagi:
źródła:

diplomat (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) dyplomata
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. diplomato, diplomataro, diplomateco
przym. diplomata
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. diplomati
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).
źródła:

diplomat (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dyplomata
odmiana:
(1.1) en diplomat, diplomaten, diplomater, diplomatene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diplomati
przym. diplomatisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

diplomat (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dyplomata[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diplomacia ż, diplomatickosť ż, diplomatičnosť ż
forma żeńska diplomatka ż
przym. diplomatický
przysł. diplomaticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 108.

diplomat (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dyplomata[1][2]
odmiana:
(1.1) en diplomat, diplomaten, diplomater, diplomaterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) diplomatkår
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diplomati
przym. diplomatisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 93.

diplomat (język turecki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dyplomata
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diplomasi, diplomatlık
przym. diplomatik
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

diplomat (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dyplomata
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska diplomatyn ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.