detonator (język polski)

detonatory (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌdɛtɔ̃ˈnatɔr], AS: [detõnator], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ładunek materiału wybuchowego przenoszący detonację ze spłonki do kruszącego materiału wybuchowego; zob. też detonator w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przyczyną niewybuchu był uszkodzony detonator.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. detonacja ż, detonowanie n, zdetonowanie n
czas. detonować ndk., zdetonować dk.
przym. detonacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

detonator (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˈdɛt.ə.neɪ.tə(ɹ)/ lub /ˈdɛtn̩eɪ.tə(ɹ)/; SAMPA: /"dEt.@.neI.t@(r\)/ lub /"detn=eI.t@(r\)/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) detonator
odmiana:
(1.1) lp detonator; lm detonators
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. detonation
czas. detonate
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

detonator (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) detonator
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.