deklamatorski (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z deklamatorem; taki jak u deklamatora
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik deklamatorski deklamatorska deklamatorskie deklamatorscy deklamatorskie dopełniacz deklamatorskiego deklamatorskiej deklamatorskiego deklamatorskich celownik deklamatorskiemu deklamatorskiej deklamatorskiemu deklamatorskim biernik deklamatorskiego deklamatorski deklamatorską deklamatorskie deklamatorskich deklamatorskie narzędnik deklamatorskim deklamatorską deklamatorskim deklamatorskimi miejscownik deklamatorskim deklamatorskiej deklamatorskim deklamatorskich wołacz deklamatorski deklamatorska deklamatorskie deklamatorscy deklamatorskie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) deklamatorski ton • deklamatorska postawa
- synonimy:
- (1.1) recytatorski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. deklamacja ż, deklamowanie n, deklamator mos, deklamatorka ż
- czas. deklamować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. deklamator + -ski
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) дэкламатарскі
- bułgarski: (1.1) декламаторски
- duński: (1.1) deklamatorisk
- niemiecki: (1.1) deklamatorisch, rezitatorisch
- rosyjski: (1.1) декламаторский
- ukraiński: (1.1) декламаторський
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.