deka (język polski)

deka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) koc[1]
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) międzykondygnacyjna płyta betonowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: koc
źródła:
  1. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.

deka (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) koc
odmiana:
(1.1) lp deka, deke, deci / deki, deku, dekom, deci / deki, deko; lm deke, deka, dekama, deke, dekama, dekama, deke
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

deka (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kołdra

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) pot. dekagram
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

deka (esperanto)

morfologia:
deka
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziesiąty
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skrót 10a, 10-a
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deko
przysł. deke
przym. dekuma, deksesuma
licz. dek
związki frazeologiczne:
saltadi el unua al deka
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: naŭa deka dekunua (więcej w Indeks:Esperanto - Liczebniki)
źródła:

deka (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) koc[1]
(1.2) cerata[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.

deka (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) koc[1], pled[1]

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) pot. dekagram[1]
odmiana:
(2.1) nieodm.[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) vlnená deka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 94.

deka (język węgierski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. deka, deko
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dekagramm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
skr. od węg. dekagramm
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.