darczyńca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [darˈʧ̑ɨ̃j̃nʦ̑a], AS: [darčỹĩ ̯nca], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. osoba obdarowująca, ofiarodawca
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik darczyńca darczyńcy dopełniacz darczyńcy darczyńców celownik darczyńcy darczyńcom biernik darczyńcę darczyńców narzędnik darczyńcą darczyńcami miejscownik darczyńcy darczyńcach wołacz darczyńco darczyńcy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) anonimowy darczyńca
- synonimy:
- (1.1) ofiarodawca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dar m, darowywanie n, darowanie n
- czas. darować, darowywać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) donor
- białoruski: (1.1) дарыльшчык m
- bułgarski: (1.1) дарител m
- hiszpański: (1.1) donante m
- nowogrecki: (1.1) δωρητής m
- rosyjski: (1.1) даритель m
- włoski: (1.1) donante m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.