cukinia (język polski)
cukinia (1.1)
cukinie (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ʦ̑uˈcĩɲja], AS: [cuḱĩńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. odmiana dyni zwyczajnej; zob. też cukinia w Wikipedii
- (1.2) spoż. jarzyna z owoców cukinii (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cukinia cukinie dopełniacz cukinii cukinii celownik cukinii cukiniom biernik cukinię cukinie narzędnik cukinią cukiniami miejscownik cukinii cukiniach wołacz cukinio cukinie - przykłady:
- (1.2) Najbardziej gorolska potrawa to zasmażana cukinia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kabaczek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. cukiniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od wł. zucchino[1][2], zakończenie -nia na wzór dynia[2]
- w użyciu od około 1974 r.[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) courgette, zucchini
- arabski: (1.1) كوسا ż, algier. arab. كابويه ż
- baskijski: (1.1) kuiatxo, kalabazin
- bułgarski: (1.1) тиквичка
- duński: (1.2) zucchini w, squash w, courgette w
- esperanto: (1.1) kukurbeto, italia kukurbo
- francuski: (1.1) courgette ż
- hiszpański: (1.1) calabacín m
- ido: (1.1) zukino
- islandzki: (1.1) kúrbítur
- japoński: (1.1) ズッキーニ
- niemiecki: (1.1) Zucchini ż, szwajc. niem. Zucchetti
- nowogrecki: (1.1) κολοκυθάκι n
- portugalski: (1.1) abobrinha
- rosyjski: (1.1) кабачок m; (1.2) кабачок m
- sycylijski: (1.1) cucuzzedda
- ukraiński: (1.1) кабачок m
- węgierski: (1.1) cukkini; (1.2) cukkini
- włoski: (1.1) zucchina ż, zucchino m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.