collocatio (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ułożenie, układ, umieszczenie, ustawienie[1]
(1.2) wydawanie za mąż, ożenienie[1]
odmiana:
(1.1-2) collocatio, collocationis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) conlocatio ż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. conloco / colloco
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. colloca + tio
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „collocatio” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 121.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.