chwalipięta (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌxfalʲiˈpʲjɛ̃nta], AS: [χfalʹipʹi ̯ẽnta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • post. utr. dźw.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
- (1.1) pot. ktoś, kto stale się czymś chwali
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chwalipięta chwalipięty dopełniacz chwalipięty chwalipięt / chwalipiętów celownik chwalipięcie chwalipiętom biernik chwalipiętę chwalipięty / chwalipiętów narzędnik chwalipiętą chwalipiętami miejscownik chwalipięcie chwalipiętach wołacz chwalipięto chwalipięty - przykłady:
- (1.1) Nie lubię się bawić z Anią, to taka okropna chwalipięta.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. samochwał, samochwała; książk. bufon, reklamiarz; przest. samochwalca, fanfaron; wulg. chwalidup
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chwalipięctwo n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. chwalić + pięta[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) boaster, blowhard
- białoruski: (1.1) самахвал m, хвалько m, выхваляка m
- duński: (1.1) pralerøv w, pralhals w
- rosyjski: (1.1) хвастун m, бахвал m, хвастунья ż, бахвалка ż
- włoski: (1.1) spaccone
- źródła:
- ↑
Hasło „chwalipięta” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.