chto (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek pytajny
- (1.1) kto
- odmiana:
- (1.1) chto, kogo, komu, kogo, kim, kim
- przykłady:
- (1.1) Chto spěwa na zelenej gorcycce spod słodkim bomom tak wjasele? → Kto śpiewa na tej górze zielonej, pod słodkim drzewem wesołe tony? (cytat z utworu Mato Kosyka)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: chtož (zaimek względny)
- źródła:
chto (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek
- (1.1) kto[1]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Chto bë to chcôł jesc? → Kto by chciał to jeść?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.