centryzm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ntrɨsm̥], AS: [cẽntrysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) polit. zespół poglądów reprezentowanych przez zwolenników centrum politycznego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik centryzm dopełniacz centryzmu celownik centryzmowi biernik centryzm narzędnik centryzmem miejscownik centryzmie[1] wołacz centryzmie[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centrysta m, centrystka ż
- przym. centrystyczny, centrystowski, centrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) centrism
- białoruski: (1.1) цэнтрызм m
- francuski: (1.1) centrisme m
- kataloński: (1.1) centrisme m
- litewski: (1.1) centrisms m
- portugalski: (1.1) centrismo m
- rosyjski: (1.1) центризм m
- węgierski: (1.1) centrizmus
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.