bzyknąć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbzɨknɔ̃ɲʨ̑], AS: [bzyknõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. bzykać)

(1.1) aspekt dokonany od: bzykać
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Zbiegli z nasypu, raz po raz targnęło powietrzem, ale w ciemności kule tylko bzyknęły mu gdzieś nad głową[1].
(1.1) Bzyknij to się lepiej poczujesz, obstawiam, że jej pierwszykochanek” był cienkim zawodnikiem[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bzykanie n, bzyknięcie n
czas. bzykać
wykrz. bzz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: bzykać
źródła:
  1. Witold Zalewski, Zakładnicy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. J.Bblondi070LisaRainmakerGreegzigiforAczkolwiekagonia777MlodyDlaCiebiemegumichanZamyślonaanula30TheakwhiteflagAmuśś, Nieprzyjemna sprawa, „www.forumowisko.pl”, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.