brykla (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbrɨkla], AS: [brykla]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) (w gorsetach) fiszbinowa lub stalowa listewka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gw. niem. Prickel[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.

brykla (język wilamowski)

brykla (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mostek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bryḱ ż, bryk ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. bryk + -la
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.