brygadier (język polski)

brygadier (1.1)
dystynkcje brygadiera PSP (1.2)
wymowa:
IPA: [brɨˈɡadʲjɛr], AS: [brygadʹi ̯er], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) dawny stopień wojskowy; t. oficer mający ten stopień[1]
(1.2) piąty stopień oficerski w Państwowej Straży Pożarnej
odmiana:
przykłady:
(1.1) W czasie I wojny światowej Józef Piłsudski miał stopień brygadiera.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brygada ż, brygadzista mos, brygadzistka ż
przym. brygadierski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) zob. też brygadier w Wikipedii
(1.2) zobacz też: młodszy kapitankapitanstarszy kapitanmłodszy brygadierstarszy brygadiernadbrygadiergenerał brygadier
(1.2) : zobacz też: Indeks:Polski - Pożarnictwo
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brygadier” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.