bruja (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈbɾu.xa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiedźma, czarownica

(1.2) przen. jędza, złośnica, sekutnica

(1.3) przen. czupiradło, brzydula, brzydactwo

(1.4) ornit. sowa

(1.5) (Kuba) ent. Ascalapha odorata, duży nocny motyl^[1]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: brujo

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od brujir

(3.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od brujir

(3.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od brujir

odmiana:

(1) lm brujas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brujo, hechicera

(1.2) arpía

(1.4) lechuza

(1.5) tatagua

antonimy:

hiperonimy:

(1.4) ave

(1.5) mariposa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. brujear

przym. brujesco, brujo

rzecz. brujería ż, brujo m, brujilla ż

związki frazeologiczne:

caza de brujas → polowanie na czarownice • creer en brujas → być łatwowiernym, naiwnym

etymologia:

(1) słowo pochodzenia przedromańskiego

uwagi:

źródła: