bielutki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bʲjɛˈlutʲci], AS: [bʹi ̯elutʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zdrobn. od: biały
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bielutki bielutka bielutkie bielutcy bielutkie dopełniacz bielutkiego bielutkiej bielutkiego bielutkich celownik bielutkiemu bielutkiej bielutkiemu bielutkim biernik bielutkiego bielutki bielutką bielutkie bielutkich bielutkie narzędnik bielutkim bielutką bielutkim bielutkimi miejscownik bielutkim bielutkiej bielutkim bielutkich wołacz bielutki bielutka bielutkie bielutcy bielutkie - przykłady:
- (1.1) Pamiętam, że raz przyniosła mi pierożków, takich maleńkich i bielutkich[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bialuśki, bieluśki, bialutki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. biały
- rzecz. biały mrz/mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ignacy Krowiak, Pinezka.pl, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.