bidon (język polski)
.jpg.webp)
czerwony bidon (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbʲidɔ̃n], AS: [bʹidõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) butelka na płyny konsumpcyjne zakładana na ramę rowerową; zob. też bidon rowerowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bidon bidony dopełniacz bidonu bidonów celownik bidonowi bidonom biernik bidon bidony narzędnik bidonem bidonami miejscownik bidonie bidonach wołacz bidonie bidony - przykłady:
- (1.1) Na wycieczkę rowerową wziąłem ze sobą bidon wypełniony napojem energetyzującym.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) plastikowy / metalowy bidon • bidon z wodą / napojem • pić z bidonu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bidonowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bike / bicycle water bottle
- duński: (1.1) cykelflaske w
- źródła:
- ↑ Stefan Wiertlewski, Grindowanie na pegach, czyli o zapożyczeniach angielskich w socjalnej odmianie języka, w: Język. Komunikacja. Informacja 1/2006 pod red. P. Nowaka i P. Nowakowskiego, s. 68.
bidon (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bańka
- odmiana:
- (1.1) lp bidon; lm bidons
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.