bezdzietny (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛʑˈʥ̑ɛtnɨ], AS: [beźʒ́etny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający dzieci, potomstwa^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezdzietny		bezdzietna	bezdzietne	bezdzietni	bezdzietne
dopełniacz	bezdzietnego		bezdzietnej	bezdzietnego	bezdzietnych
celownik	bezdzietnemu		bezdzietnej	bezdzietnemu	bezdzietnym
biernik	bezdzietnego	bezdzietny	bezdzietną	bezdzietne	bezdzietnych	bezdzietne
narzędnik	bezdzietnym		bezdzietną	bezdzietnym	bezdzietnymi
miejscownik	bezdzietnym		bezdzietnej	bezdzietnym	bezdzietnych
wołacz	bezdzietny		bezdzietna	bezdzietne	bezdzietni	bezdzietne

przykłady:

(1.1) Starsza córka Janina jest bezdzietna, a brat Józef ma córkę Marię^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) być bezdzietnym • bezdzietne małżeństwo

synonimy:

(1.1) bezpotomny

antonimy:

(1.1) wielodzietny

hiperonimy:

(1.1) samotny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezdzietność ż

przysł. bezdzietnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) childless, (z wyboru) child-free, childfree
• arabski: (1.1) أبتر
• białoruski: (1.1) бяздзетны
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) бязьдзетны
• bułgarski: (1.1) бездетен
• czeski: (1.1) bezdětný
• duński: (1.1) barnløs
• esperanto: (1.1) seninfana
• estoński: (1.1) lastetu
• fiński: (1.1) lapseton
• macedoński: (1.1) бездетен
• niemiecki: (1.1) kinderlos
• rosyjski: (1.1) бездетный
• słoweński: (1.1) brez otrok
• szwedzki: (1.1) barnlös
• ukraiński: (1.1) бездітний
• węgierski: (1.1) gyermektelen
• włoski: (1.1) senza figli

źródła: