otrok (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. (także gw.[1]) chłopiec, młokos
- (1.2) daw. (także gw.) najemnik, sługa
- (1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) ktoś ciężko pracujący i przy tym wykorzystywany[2]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.3) Co myślicie, że bedym fórt otrokym?[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *otrokъ; por. czes. otrok
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
otrok (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) niewolnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik otrok otroci dopełniacz otroka otroků celownik otrokovi / otroku otrokům biernik otroka otroky wołacz otroku otroci miejscownik otrokovi / otroku otrocích narzędnik otrokem otroky - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. otroctví n, otrokyně ż, otrokářství n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- sztuczne wznowienie starosłowiańskiego słowa (jednak o niejasnym wcześniejszym pochodzeniu) w znaczeniu „niewolnik”[1], od prasłowiańskiego *otrokъ
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Andrzej Bańkowski, Słownik etymologiczny języka polskiego, t. II, Warszawa 2000, s. 466
otrok (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) niewolnik[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) książk. rab
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. otrokár m, otrokárstvo n, otrockosť ż
- forma żeńska otrokyňa ż
- przym. otrocký, otrokársky
- przysł. otrocky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 656.
otrok (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dziecko
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nezaželen otrok → niechciane dziecko • izbrati otroku ime → wybrać imię dla dziecka / wybrać dziecku imię
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. otroštvo n
- przym. otroški, neotroški, polotroški
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.