bezcelowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛsʦ̑ɛˈlɔvɨ], AS: [bescelovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który nie ma konkretnego celu, sensu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezcelowy bezcelowa bezcelowe bezcelowi bezcelowe dopełniacz bezcelowego bezcelowej bezcelowego bezcelowych celownik bezcelowemu bezcelowej bezcelowemu bezcelowym biernik bezcelowego bezcelowy bezcelową bezcelowe bezcelowych bezcelowe narzędnik bezcelowym bezcelową bezcelowym bezcelowymi miejscownik bezcelowym bezcelowej bezcelowym bezcelowych wołacz bezcelowy bezcelowa bezcelowe bezcelowi bezcelowe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bezskuteczny, bezowocny, bezpłodny, bezproduktywny, czczy, daremny, nadaremny, nieskuteczny, płonny, próżny, syzyfowy[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezcelowość ż
- przysł. bezcelowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pointless
- białoruski: (1.1) бязмэтны
- bułgarski: (1.1) безцелен
- czeski: (1.1) bezúčelný
- niemiecki: (1.1) zwecklos
- rosyjski: (1.1) бесцельный
- słowacki: (1.1) bezúčelný
- szwabski: (1.1) zwäggloß, õmasõnschd
- turecki: (1.1) amaçsız
- ukraiński: (1.1) безцільний
- węgierski: (1.1) céltalan
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.