beilegen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈbaɪ̯ˌleːɡn̩] IPA: [ˌleːktə ˈbaɪ̯] IPA: [ˈbaɪ̯ɡəˌleːkt]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, rozdzielnie złożony
- (1.1) załączać, załączyć (np. do dokumentów)
- (1.2) dodawać, dodać
- (1.3) przypisywać
- (1.4) łagodzić, ułagodzić, usuwać, usunąć (np. spór)
- odmiana:
- (1.1-4)[1] beilegen (legt bei), legte bei, beigelegt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) beifügen
- (1.4) schlichten
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Beilegen n, Beilage ż, Beilegung ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: legen • ablegen • anlegen • auflegen • auslegen • belegen • beilegen • darlegen • durchlegen • einlegen • erlegen • herlegen • hinlegen • hinterlegen • nachlegen • umlegen • unterlegen • überlegen • verlegen • vorlegen • weglegen • zerlegen • zulegen • zurücklegen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.