beilegen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈbaɪ̯ˌleːɡn̩] IPA: [ˌleːktə ˈbaɪ̯] IPA: [ˈbaɪ̯ɡəˌleːkt]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) załączać, załączyć (np. do dokumentów)
(1.2) dodawać, dodać
(1.3) przypisywać
(1.4) łagodzić, ułagodzić, usuwać, usunąć (np. spór)
odmiana:
(1.1-4)[1] beilegen (legt bei), legte bei, beigelegt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) beifügen
(1.4) schlichten
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beilegen n, Beilage ż, Beilegung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: legenablegenanlegenauflegenauslegenbelegenbeilegendarlegen • durchlegen • einlegenerlegen • herlegen • hinlegenhinterlegen • nachlegen • umlegenunterlegenüberlegenverlegenvorlegenweglegenzerlegenzulegenzurücklegen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.